Polska
26. kraj na świecie, 7. w Europie

W Indeksie Mocy Państw 2018 Polska zajmuje 26. miejsce na 168 krajów, uzyskała 0,66 pkt. i w rankingu znalazła się tuż za Tajlandią, Argentyną i Nigerią. Bezpośrednio za Polską znalazły się Kazachstan, RPA, Norwegia i Ukraina, a dalej Wietnam, Holandia czy Iran. Począwszy od 1991 r. widoczny jest wyraźny wzrost potęgi Polski (co odzwierciedla awans z miejsca 33. na 26.), ale w tym roku wynik jest taki sam jak w poprzednim1. Wpływ na utrzymanie pozycji miał wysoki wzrost gospodarczy oraz fakt, że Polska uzyskała tymczasowo miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, a we władzach Unii Europejskiej zasiada Polak (co wzmacnia wskaźnik dyplomacji).

Obiektywnie rzecz biorąc, pozycja Polski jest więc wysoka. W latach 2014-2015 było jednak jeszcze lepiej: zajmowała 24. miejsce, nie będąc jeszcze członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Moc Polski w liczbach:
26. najpotężniejsze państwo świata (spadek o 2 pkt; dwa lata temu 24.)
16. najefektywniejsza dyplomacja (rok temu 17., w 2015 r. także 16.)
20. co do wielkości kapitał do dyspozycji (rok temu 22., a dwa lata wcześniej 21.)
37. najsilniej oddziałująca kultura (rok wcześniej 33., dwa lata temu—34.)
30. kraj pod względem militaryzacji (produkcji broni, wielkości armii i wydatków na wojsko), gorzej niż rok temu (28. pozycja) i dwa lata temu (27. miejsce)
37. kraj pod względem wielkości populacji i jej starzenia się (36. pozycja w 2015 r.)
51. miejsce na świecie pod względem niezależności energetycznej (bez zmian od dwóch lat)
67. kraj świata pod względem powierzchni (bez zmian)

Na pewien spadek pozycji Polski od 2015 wpływ miała gospodarka—nie tylko krajowa, ale też globalna. W skrócie, ostatnie lata to relatywnie szybszy rozwój innych krajów (szczególnie azjatyckich i afrykańskich), które zwyżkują w rankingu. Do tego należy dodać obniżenie przeciętnego ratingu Polski czy rosnący odsetek osób 65+ w populacji (co obniża wskaźnik demograficzny).

Część zjawisk nie jest odzwierciedlonych w indeksie. Przykładowo, nie pokazuje on różnego rodzaju trudności dyplomatycznych Polski w relacjach z Komisją Europejską, Niemcami, Francją, Rosją, Ukrainą, USA czy Izraelem2. Jednak z punktu widzenia metodyki to czynniki “nieobiektywne”, a więc związane z trudno mierzalną jakością relacji. Jako takie nie są więc brane pod uwagę przy konstrukcji Indeksu.

W 2017 pozycja rankingowa Polski (26.) była ponad 50 pozycji wyższa, niż Węgier (80.). Oba kraje łączy jednak w ostatnich latach silna wspólnota polityczna budowana między rządzącymi obozami politycznymi. Jak pokazuje jednak Globsec Trends, wśród mieszkańców obu krajów rysują się widoczne różnice tożsamościowe—podczas gdy 45 proc. Polaków zdecydowanie czuje się członkami Zachodu, większy odsetek Węgrów (53 proc.), czuje się rozpostartych tożsamościowo między Wschodem a Zachodem.

Kim się czuje Europa Środkowa?

Źródło: Opracowanie własne na podstawie Globsec Trends

  1. Ze względów formalnych zwracamy uwagę na dokonaną w tej edycji rekalibrację danych globalnych związaną m.in. z dodaniem nowego czynnika innowacji, który ma niewielki wpływ na wyniki rankingowe wszystkich badanych krajów we wszystkich latach. W wyniku ponownego przeliczenia danych Polska zarówno w tym, jak i w zeszłym roku jest 26. (a nie 27.)
    ↩
  2. Ł. Warzecha, “Czas na realizm zamiast mglistego ‘wstawania z kolan’”, Nowa Konfederacja 02.02.2018
    ↩